علل و درمان دیاستما چیست؟

علل و درمان دیاستما

دیاستما فاصله بین دندان ها است. گاهی اوقات، خانواده ها نگران ظاهر شکاف هایی هستند که با دیاستم روی دندان های فرزندشان وجود دارد. این می تواند هم روی دندان های شیری و هم روی دندان های دائمی اتفاق بیفتد.

آیا شکاف دندان برای کودکان طبیعی است؟

فضایی که دو دندان طبیعی مجاور را از هم جدا می کند یا زمانی که این دندان ها با یکدیگر تماس ندارند را دیاستما می شناسیم.

اینها همچنین معمولاً به عنوان “فاصله بین دندان ها” شناخته می شوند، به خصوص بین دندان های جلوی بالایی که ظاهر “دندان های شکاف” را ایجاد می کنند.

آیا دیاستما به خودی خود برطرف می شود؟

دیاستما در کودکان در طول دندان های موقت یا دندان های شیری شایع است. با این وجود، به طور کلی با رشد و به دست آوردن دندان دائمی ناپدید می شود. در نوجوانان یا جوانان، با بیرون زدن نیش فوقانی، شکاف ها یا فضاهای بین دندانی معمولا بسته می شوند.

دندانپزشک اطفال برای ارزیابی و درمان شکاف هایی که در دندان های بیماران اطفال ظاهر می شود، آموزش دیده و آماده است.

دیاستما چقدر شایع است؟ علل و درمان دیاستما

در بین کودکان کاملاً رایج است.

دلایل متعددی وجود دارد که می تواند منجر به ظاهر شدن دندان های شکاف در کودکان، نوجوانان و جوانان شود:

دندان های اضافی:

مزیودن‌ها که شایع‌ترین دندان‌های اضافی هستند، اغلب فضایی بین دندان‌های ثنایای مرکزی فک بالا ایجاد می‌کنند. وجود این دندان های «اضافی» با رادیوگرافی پری آپیکال، اکلوزال یا پانورامیک تأیید می شود.

آژنزی دندانی:

یک مورد رایج عدم وجود دندانهای ثنایای جانبی فوقانی است. این باعث افزایش فضای بین ثنایای مرکزی فوقانی یا دیاستما می شود.

اختلالات فوران:

اختلالات متفرقه فوران، مانند موارد زیر:

الف) ترومای دندانی اولیه،

ب) فوران نابجا، یا

ج) عوامل ژنتیکی که رویش دندان را تسریع یا به تاخیر می اندازد.

درباره خدمات زیبایی دندان ما برای کودکان و نوجوانان بیشتر بدانید.

از دست دادن دندان:

فضاهایی که پس از از دست دادن دندان ظاهر می شوند را می توان گسترش داد و به نواحی مجاور تقسیم کرد.

مکش دیجیتال:

عادت به “مکیدن انگشت شست” می تواند باعث کج شدن ثنایای فوقانی شود. با آن، یک شکاف بین دندانی نیز می تواند ظاهر شود.

دکتر مریم آذری دندانپزشک زیبایی ترمیمی اصفهان  و همچنین جراح دندانپزشک در اصفهان می باشد.

بیش فعالی زبان یا ماکروگلوسیا:

فشار بیش از حد (فشار زبان) و/یا اندازه زبانی زبان باعث عدم تعادل بین ماهیچه های زبانی و اطراف دهان می شود.

این اتفاق به گونه ای است که قوس های دندانی محیط خود را افزایش می دهند. به عبارت دیگر، استخوانی که نگه می‌دارد یا طول قوس دارد فضای بیشتری نسبت به قبل دارد و دندان‌ها از هم جدا می‌شوند.

کیست فیشر مجرای نازوپالاتین:

اگرچه این یک آسیب شناسی نادر است، اما در برخی موارد به “دندان های شکاف” نیز مربوط می شود.

ناهماهنگی مثبت استخوان و دندان:

طول قوس فک بالا از مجموع قطرهای مزیو دیستال دندان ها بیشتر است. این باعث شکاف ظاهری می شود زیرا دندان ها فضای بیشتری نسبت به نیاز دارند.

میکرودنشیا:

میکرودنشیا یک ناهنجاری در اندازه دندان است (دندان‌ها خیلی کوچک یا بزرگ هستند) و می‌تواند عمومی یا موضعی باشد. موارد تعمیم یافته وجود شکاف های متعددی را نشان می دهند که به طور نامساوی در دو قوس دندانی توزیع شده اند. موارد موضعی بارها در برخی از دندانهای ثنایای جانبی فوقانی قرار دارند که کوچکتر از حد طبیعی هستند.

برای مشاهده نمونه کارهای دکتر مریم آذری دندانپزشک زیبایی ترمیمی اصفهان در صفحه اینستاگرام کلیک کنید.

 

فرنولوم لب بالا:

گاهی اوقات، فرنولوم لبی فک بالا بیش از حد بزرگ است و بخشی از فضای بین ثنایای مرکزی فک بالا را اشغال می کند. این وضعیت می تواند باعث ایجاد شکاف و در نتیجه جدا شدن دندان ها شود.

برخی از کودکان ممکن است فرنوم لبی بزرگ داشته باشند و خطر ایجاد شکاف بزرگتر وجود دارد.

رفلکس بلع نادرست:

می تواند باعث ایجاد شکاف دندان در کودکان و بزرگسالان شود. بسته به اینکه زبان چقدر روی دندان های جلویی فشار می آورد، شکاف ها ممکن است کوچک یا بزرگ باشند.

همچنین فشار بر دندان های جلویی می تواند باعث بیماری لثه شود. این حتی ممکن است به بیماری پیشرفته لثه تبدیل شود اگر برای مدت طولانی بدون اصلاح عمل کند.

امروز با ما تماس بگیرید.